Het zit niet allemaal mee!

Hoi Hoi Allemaal,

Het zit met deze week allemaal niet helemaal mee. Ik ben weer ziek. Ondanks het ziek zijn probeer ik er toch het beste van te maken. Al valt dat niet altijd mee en heb ik ook wel mijn momenten dat ik er even doorheen zit als ik weer helemaal alleen ben.

4 november
Ook in het ziekenhuis wordt nog steeds gestaakt. Er waren vandaag maar 25 patiënten. Normaal zijn dat er bijna 50. Het valt me op dat Ghanezen fouten of dingen die ze niet goed doen altijd weg lachen. Overal lachen ze om en vinden ze het bijna grappig. Vandaag kwamen 2 docenten van de verpleegkunde studenten op de afdeling kijken. De docenten gingen met de verpleegkundigen praten over wat ze anders moeten doen en waar ze op moeten letten. Alle verpleegkundigen lachen erom en wijzen elkaar aan als schuldige. Wordt er gevraagd wie de leiding heeft vandaag dan staan er twee verpleegkundigen als een stelletje kleuters elkaar aan te wijzen en te lachen. Zo onprofessioneel. Helemaal terecht van de docenten dat zij hier de verpleegkundigen op aanspreken en dat ze een voorbeeldfunctie horen te hebben naar de studenten toe.

5 november
Is het staken op de kidz active school dan eindelijk bijna weer voorbij? Bijna alle klassen hadden namelijk weer een docent. Dit is voor mij ook veel handiger werken. Dan kan de leraar er voor zorgen dat niet alle kinderen op mij afstormen voor de wondzorg maar dat ze twee aan twee bij mij komen. Ik moet zeggen dat ik ook weer lekker heb gewerkt vandaag. Wat opvalt aan de wondjes is dat ze bijna allemaal wel iets van een infectie eronder hebben. Veel wondjes hebben een verdikking en als je er op drukt is het pijnlijk. Het is ook niet heel raar met al het vuil wat in de wondjes komt.
Op de school zit ook nog een opvang voor de kleine kinderen die nog niet echt naar school gaan. Hier ben ik vandaag ook even wezen kijken. Ik heb even met de kinderen gespeeld. Er is daar 1 heel schattig jochie. Hij vond het zo leuk dat ik met hem kwam spelen. Hij kwam iedere keer naar mij toe gerend.
Vanavond heeft Rebecca, de zus van mijn gastmoeder, voor mij gekookt. Tijdens het koken waren we wat aan het kletsen met elkaar over van alles en nog wat. Toen nodigde Rebecca mij uit om 15 november mee te gaan naar een trouwerij. Heel leuk dat ik ben uitgenodigd. Tijdens een trouwerij draagt iedereen traditionele kleding. Dus dat wordt gauw nog even een stof kopen om een jurk van te laten maken.

6 november
Wat heb ik een verschrikkelijke nacht gehad. Ik voelde me zo slecht. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als vannacht. Niemand om je heen die je kent. Ik zat er echt even doorheen. Ik ben vandaag ook maar niet gaan werken. Stiekem had ik gehoopt me vandaag in de loop van de dag weer wat beter te voelen. Maar helaas. Ik mag hopen dat het niet nog steeds van de malaria komt, dat zou betekenen dat de medicatie niet geholpen heeft.

7 november
Vandaag voel ik me gelukkig al weer wat beter dan gisteren. Nog steeds ben ik niet helemaal de oude. Gelukkig heb ik vannacht wel goed kunnen slapen. In de middag ben ik maar eens even naar kantoor gegaan en heb Bash eens om advies gevraagd wat ik het beste kon doen omdat ik me nog steeds niet lekker voel. Bash zei dat het kan zijn dat de malaria nog niet helemaal weg is of het is buiktyfus. Zijn advies was om op beide te laten testen. Zo gezegd zo gedaan. Op naar de newlife clinic voor een test. En ja hoor weer het zelfde mannetje als vorige week die bloed ging afnemen. Jammer genoeg herkende hij mij gelijk. Hij begon gelijk weer over dat hij met mij ging trouwen. Na het bloed afnemen was het even wachten op de uitslag. Helaas maar waar malaria is positief. Dus op naar de dokter om te horen welke medicatie ik moet krijgen. De dokter wilde mij in eerste instantie quinine geven. Dit is de sterkste medicatie tegen malaria maar het kent veel bijwerkingen. Omdat ik mij vandaag al weer wat beter voel dan gisteren heeft ze toch een andere medicatie voor geschreven. Dus nu weer 3 dagen aan de medicatie. Helpt dit niet dan zal ik alsnog aan de quinine moeten. Aan de ene kant is het fijn te weten waar het ziek zijn vandaag komt maar aan de andere kant is het niet fijn dat de malaria nog niet weg is.
Mijn gastgezin is weer erg lief en zorgzaam voor mij nu ik ziek ben. Ze komen vragen hoe het gaat en vragen zelfs aan mij wat ik wil eten. Ze zorgen goed voor mij. Ook alle andere vrijwilligers zijn super en iedereen vraagt aan je hoe het met je gaat als je ziek bent. Iedereen staat voor elkaar klaar.

Vandaag is er ook weer post gekomen voor mij! Een aantal kaarten nog voor mij verjaardag. Erg leuk om post te ontvangen. Er wordt maar 1x per week post opgehaald vandaar dat de kaarten wat later zijn.

8 november
Eindelijk weer een nacht goed geslapen. Wordt alleen wel rond 6 uur wakker van alle geluiden buiten maar dan doe ik de oordoppen in en slaap ik lekker verder. Jammer genoeg laten ze mij niet echt uitslapen want om kwart voor 8 staan ze voor mijn deur met het ontbijt. Mijn gastmoeder was al druk bezig met haar kleding te wassen. Ze vroeg aan mij of ik ook nog moest wassen. Ja na twee weken kleding te hebben opgespaard wordt het wel weer tijd om te wassen. Ik zei tegen haar dat ik dat zo ging doen. Nee zegt ze je bent ziek, ik ga de meiden vragen om de was voor je te doen. Super lief van haar. Ze hebben al mijn was gedaan.
Ik ben uitgenodigd voor een bruiloft en daar wil ik wel naar toe in ghanese kleding. Dus vanmiddag met een aantal vrijwilligers naar de stad toe om stof te gaan kopen. Ik heb hele leuke stof gekocht. Nu gaat mijn gastmoeder maandag voor mij nog donker blauwe stof erbij kopen om daar de bovenkant van de jurk van te maken. Verder ben ik met de andere vrijwilligers over de culturele markt gelopen en hebben we lekker ergens wat gegeten en gedronken.

9 november
Een van de buren vond het nodig om vanmorgen om 6.30 uur kei harde muziek op te gaan zetten. Heel fijn. Ik was klaar wakker. Als je de hele dag vrij bent en je hebt niks op de planning staan om te doen en je bent dan al zo vroeg wakker dan duurt de dag wel heel lang. Maar gelukkig zijn we rond 11 uur met een heel stel naar Wooden gegaan. Wooden is een restaurant waar je lekker kunt eten. Hier hebben we geluncht en de hele middag lekker gezeten. Ik heb mezelf maar eens lekker getrakteerd op een chocolade muffin. Hmmm die was erg lekker.
Ik heb geprobeerd mijn mailtjes te versturen maar helaas was de wifi niet zo best. Dus morgen maar naar het internetcafé.

Ik voel me gelukkig een stuk beter. Alleen nog een beetje verkouden. Hopelijk heeft de medicatie dit keer zijn werk gedaan en ben ik nu van de malaria af.