Nijlpaarden trip

Hoi Allemaal,

Ik ben nu dan echt over de helft van mijn reis. Heb er al weer 7 weken opzitten. De tijd vliegt voor bij. Afgelopen weekend hebben we weer een uitstapje gemaakt. Dit keer naar de nijlpaarden. We hebben een heel leuk weekend gehad en heel veel gelachen.

17 november
De laatste nachten slaap ik slechter dan eerst. Heel vervelend. Ik word 3 keer per nacht wakker. Gelukkig val ik dan wel weer snel in slaap. Maar echt fijn is het niet. Al hoor ik wel van veel andere vrijwilligers dat ook zij ’s nachts meerdere keren wakker worden. En ’s avonds ben ik ook al vroeg moe. Meestal ga ik al zo rond 20.30 uur slapen. Dat is wat de meeste vrijwilligers hier doen. Ik denk dat de warmte veel energie kost. Want ook in de weekenden als ik niet veel heb gedaan, ga ik nog rond 20.30 uur slapen omdat ik moe ben.

En zo maak je iedere keer weer wat mee. Niemand van de vrijwilligers die op de Kidz active school was vandaag had een sleutel van het wondzorglokaal. Daar sta je dan met je goede gedrag. Kun je niks doen. Dan maar opzoek naar Sylvester om te vragen of hij een sleutel heeft, zonder sleutel geen wondzorg. Sylvester is voor mij opzoek gegaan of hij een sleutel had. Na veel sleutels uit geprobeerd te hebben had hij dan gelukkig toch de goede. Jeaah!! Toch niet voor niks gekomen.

Ik ben voor mijn doen best veel boeken aan het lezen hier. Normaal thuis lees ik bijna nooit geen boeken maar hier wel. Als ik ’s avonds na het eten op mijn kamer zit en ik heb niks te doen dan ga ik vaak maar lezen.

18 november
In het ziekenhuis had ik niet zoveel te doen vandaag. Het lijkt wel of ze mij steeds meer links laten liggen, althans dat gevoel krijg ik. Ze vragen veel aan de andere vrijwilliger die er is en niet aan mij. Ze vinden haar geweldig lijkt het wel omdat ze voor patiënten medicatie heeft gekocht en heeft beloofd om dingen te kopen voor de afdeling. Hierdoor is het voor mij soms best wel saai op de afdeling. Ik wil dan eigenlijk ook wel naar een andere afdeling toe. Vandaag heb ik wel geholpen met de wondzorg bij een oud vrouwtje. Ze heeft een cva gehad en reageert nu nergens meer op. Ze heeft veel decubitus wonden, 1 grote wond op haar stuit en meerdere kleine wondjes op haar heupen, knieën en enkels. Dit alles was niet nodig geweest als ze die vrouw maar wisselligging hadden gegeven. Ik vind het zo erg om te zien dat die vrouw hierdoor zoveel wonden heeft. En dan probeer ik de verpleegkundigen advies te geven maar niemand die er iets mee doet. Heel frustrerend. En dan de manier waarop ze de vrouw op haar andere zij draaiden. Zo ga je niet met mensen om. Ze pakten haar vast bij haar arm, tilden haar iets op en draaiden haar op haar andere zij.
Ook rapportage lezen en schrijven doen ze hier niet. Toen de wond op haar stuit verzorgd was draaiden ze de vrouw op haar andere zij. Zegt de verpleegkundige:”ooo zit daar ook nog een wond??”. Ik maakte toen de opmerking lees je geen rapportage voor je met de zorg begint? Ik vond het zo zielig voor het vrouwtje de manier waarop ze werd behandeld. Ook al krijgt de vrouw er zelf niet veel van mee dan nog behandel je iemand met respect.

19 november
Op het wondzorgproject heb ik vandaag weer lekker gewerkt. Ik kreeg hulp van een nieuwe vrijwilliger. Ik heb haar uitgelegd hoe wij te werk gaan en haar het laten zien. Ze heeft meegeholpen met de wondzorg. Dat scheelt heel veel, nu konden we weer veel doen. Als ik op het wondzorgproject bezig ben heb ik ook echt het gevoel nuttig bezig te zijn en dat heb ik, zoals ik eerder vertelde, in het ziekenhuis lang niet altijd.

Vandaag ook het papier ingevuld en mijn paspoort en alle papieren ingeleverd bij Bash voor het verlengen van mijn visum. Mijn visum die ik nu heb is 60 dagen geldig en daarmee red ik het niet tot het einde van mijn reis. Dus verlenging moet worden aangevraagd. Soms is het snel geregeld en soms duurt het een week of twee vandaar dat ik het op tijd moet aanvragen.
Normaal ben ik geen voetbalfan maar hier is het toch wel heel gezellig om met een hele groep vrijwilligers naar de voetbalwedstrijd te gaan. Iedereen weer de vlag van Ghana mee en maar gaan Ghana aanmoedigen. Vandaag speelde Ghana tegen Togo. Het was weer erg druk in het stadion maar wel weer heel gezellig. Ghana heeft met 3-1 van Togo gewonnen. Dus het was weer één groot feest in het stadion en daarbuiten na afloop van de wedstrijd.

20 november
Ik heb me zowaar vandaag eens nuttig kunnen maken in het ziekenhuis. Ik kreeg samen met een verpleegkundige de taak om alles te regelen voor de nieuwe opnames. Dit is vooral het werk van het registreren. Ze doen hier veel dubbel werk qua registratie. Op allemaal verschillende papieren moet weer de nieuwe opname geregistreerd worden. Ook moest ik het dossier op orde maken. Nou het handschrift van de arts is niet zo makkelijk om te lezen. Nu ik wat te doen had ging de tijd gelukkig ook een stuk sneller. Tussendoor ging ik even wat te drinken kopen. Toen werd ik geroepen. Het was een patiënt die ruim een week bij ons op de afdeling had gelegen. Nu komt ze iedere dag naar de OPD om daar haar wond te laten verzorgen. Ze reageerde heel leuk en was blij mij even te zien. Ik vond het zo leuk dat ze enthousiast reageerde toen ze mij zag.

Ik heb me toch wat raars gehoord vanavond. Ghanezen eten vaak ook de potten van de kip op. Ze vinden dat lekker om op te eten. Kan me hier helemaal niks bij voorstellen.

Jeaah het pakketje dat mijn ouders hebben opgestuurd is aangekomen bij het postkantoor. Het pakketje wordt volgende week opgehaald. Kan niet wachten!!

21 november
Vandaag is onze trip naar de nijlpaarden van start gegaan. Iedereen moest om 9 uur bij de office zijn. Hup de bus in en eerst tanken en boodschappen doen want er moet zelf gekookt worden. Om 10.30 uur zijn we dan echt vertrokken richting Wa. Een reis van 5 tot 6 uur hadden we voor de boeg. Over stukken weg die erg slecht waren. Dat was flink hobbelen in de bus maar ons hoorde je niet klagen. We hadden het goed naar ons zin. Kletsen, muziek luisteren en met z’n allen kei hard sinterklaas en kerstliedjes zingen. Onderweg hebben we nog even een stop gemaakt om te lunchen. Aan het einde van de middag kwamen we dan aan bij de office van lodge waar we 2 nachten verbleven. Hier kregen we eerst een uitleg over wat we allemaal konden gaan ondernemen. We hebben besloten om te gaan varen over de rivier om de nijlpaarden te zien, daar kwamen we ten slotte voor, en een lokale dans te zien. Vervolgens zijn we op weg naar de lodge gegaan. Dit was nog een half uur rijden. Onderweg nog brood en eieren gekocht want we moesten voor ons eigen ontbijt zorgen. Voordat we bij de lodge waren was het al donker maar er moest nog gekookt worden. Het koken ging op dezelfde manier als bij mijn gastgezin. Koken op kolen. Dit ging prima. Ondertussen hebben we de lodge eens bekeken. Het was allemaal vrij primitief. Geen fatsoenlijke bedden en de matrassen waren erg smerig, geen stromend water en wc’s zonder verlichting, dus ’s avonds en ’s nachts maakten we gebruik van het poepveld achter de lodge dit was dichter bij dan de wc’s. Na het eten hebben we met z’n alleen staan kijken naar de sterrenhemel. Heel mooi om te zien. Zoveel sterren en ook nog een aantal vallende sterren gezien. Maar toen werd het toch echt tijd om te gaan slapen. Iedereen was moe van de lange reis. Met z’n allen buiten tandenpoetsen en vervolgens naar het poepveld om daar te gaan plassen. Hilarisch, we lagen dubbel van het lachen. Zaten we daar met z’n allen verspreid over het veld. Toen was het toch echt tijd om te gaan slapen want morgen moeten we vroeg op staan om de nijlpaarden te kunnen gaan zien.

22 november
De dag begon al erg vroeg, 6 uur moesten we ons bed uit want om 7.30 uur moesten we vertrekken richting de rivier om de nijlpaarden te kunnen spotten. Zoals ik al zei hadden we niet al te beste bedden. Dat was ook wel te merken, vele van ons hadden slecht geslapen.
We hebben lekker ontbeten met een broodje ei en een kop thee en vervolgens zijn we allemaal het busje weer ingestapt en naar de rivier gereden. Een maal daar hadden ze de bootjes nog niet gereed. Er lag 1 houten bootje maar die zat vol water. Dus wachten op andere bootjes. Komt er een man aan met zijn brommer. Hij laad zijn brommer op het smalle bootje zetten gaat er zelf bij in zitten en laat zich naar de overkant van de rivier brengen. De overkant van de rivier is Burkina faso. Wij stonden allemaal te kijken van nee dat kan niet dat zo’n brommer in dat bootje gaat. Maar toch ging het. Zo apart om te zien dat het allemaal kan.
De bootjes waar wij de rivier mee op gingen waren ook allemaal heel goed. Niet dus. Bij de meeste bootjes stroomde er iedere keer wat water in. Dus onderweg moest er water uit de boot geschept worden. Hoe groot de kans zou zijn dat we nijlpaarden zouden zien konden ze ons niet zeggen. Die ochtend waren ze wel gezien. Na ongeveer een half uurtje varen zagen we dan een groepje nijlpaarden in het water. Echt gaaf om die beesten in de natuur te zien. Ze zijn echt enorm. Helaas kwamen ze niet heel veel boven het water uit en zagen we alleen veel de bovenkant van de kop. Na het nijlpaarden spotten zijn we naar Wa geweest om te lunchen en boodschappen te doen voor het avondeten. Wat hebben we lekker geluncht. Ik heb lekker pizza gegeten. Hmmm dat smaakte goed.
Tijdens het avondeten hebben we samen spelletjes gedaan. Dat was heel gezellig. Vervolgens kregen we van de lokale bevolking een optreden te zien van hun lokale dans. Heel leuk om een keer gezien te hebben. Uiteindelijk hebben we allemaal ook nog mee gedaan met het dansen. Niet dat het ergens op leek want dansen zoals de bevolking doet dat kunnen wij niet. Uiteindelijk zijn wij met z’n allen rond het kampvuur beland om nog even na te praten over de leuke dag.

23 november
Vannacht heb ik wat beter geslapen dan de eerste nacht maar echt lekker gelegen heb ik niet. Vandaag zijn we terug gereisd naar Tamale. Weer een reis van zo’n 5 tot 6 uur. Onderweg was het wel wat stiller dan op de heenweg. Iedereen was moe van het slechte slapen. Dus eerst even allemaal uitrusten en vervolgens hebben we er nog een gezellige reis van gemaakt. Rond 15.30 uur was ik weer terug bij mijn gastgezin.
Ik had met mijn gastgezin afgesproken dat ik hun zou smsen om te laten weten of ik bij hun zou eten of niet. Ik had dus laten weten dat ik bij hun zou eten. Kreeg ik een heel leuk en lief smsje terug. I also hope you had a nice trip. Happy to see you home again.